the sound of perseverance

• gelmiş geçmiş en iyi metal albümlerinden biri. her albümüyle bir öncekinin zaten mevcut olan mükemmelliğini aşarak kelimelere sığmayacak bu kusursuz albümü yapmış olan death'in, acaba chuck yaşasaydı bir sonraki albümü nasıl bir hayvanlık, nasıl bir müzik dersi, nasıl bir söz yazma dersi olacaktı sorularını da beraberinde getirir. ne yazık ki hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz bunu.
  
  bu albüm kelimelerle yeterince ifade edilemez. her saniyesi, her notası mükemmeliyet dolu, bütün enstrümanların kendini aştığı ve müthiş bir bütünlük oluşturduğu bir albüm bu. şarkı sözleri desen chuck'ın the philosopher olarak anılmasına sebep olacak nitelikte, birer ders adeta.
  
  ve öyle bir albüm ki bu, şu anda anlatmaya çalışırken bile kendi kendime "ya saçmalama sen kim bu albümü tarif etmek kim, bırak dinle işine bak hadi" dememe sebep oluyor. yıllarca dinlendikten sonra bile bıkılmayacağına kalıbımı basarım.
  
  p.s: bu entry'i aylardır kenarda tutuyordum, belki zamanla bir şeyler eklerim de daha iyi anlatabilirim bir şekilde diye. ama anladım ki kelimeler hala yetersiz, eh, bugün de üstadın aramızdan ayrılışının 8. yılı doldu malum. yayınlamak için daha doğru bir gün olamazdı herhalde. rahat uyu chuck.