30 yaşından sonra anlaşılan gerçekler

• hayatın vadilerden ve tepelerden ibaret olduğu. iyi hissedince, başardığını ve huzur bulduğunu iddia edersen hata yaparsın çünkü bilesin ki o an tepelerdesin, kısa da sürebilir uzun da. ama vadiler hemen yakında. bu iki hal hayatın ayrılmaz bir bütünü. ikisini de eşit mesafeden küstahlaşmadan seyretmelisin. eğer inançlı biriysen buna kader, şükür, hikmet gibi isimler takabilirsin. bu sana gerekli gücü verebilir. onun dışında "köşeyi geçince sonsuza kadar mutluyum" durumu yok. ne kadar zengin ve güçlü olursanız olun, hayattan sonsuz mutluluk halini beklemeyin. vadiler var ve hep olacak. bu inişli çıkışlı yolculukta size yük yapan herkesten ve her şeyden kurtulun. yoksa vadilerde gereğinden fazla kalırsınız. daha hızlı çıkmak istiyorsanız yanınıza destekçi insanlar toplayın. hayatın özü bu işte.
  
  gerçi ben bunları yazarken bile niyeyse baygınlık geçirdim. sürekli değişmekteyim. artık yıllar değil, günler değil, dakikalar içinde bile olaylara farklı bakarken buluyorum kendimi. bazen de sokrates haklıymış diyorum. bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir diyerek, hayatın yorumlanamayacak, sadece yaşanabilecek ve tecrübe edilebilecek bir yolculuk olduğunu söylemiş. yolculuğun başı ve sonu yok, birbirine geçen anlar var.
  
  (bkz: #161336200)
• implant fiyatlarının neden bu kadar pahalı olduğu falan.
• kendine odaklanmayı öğrenemezsen, hayatına giren herkes biraz seni bitirecek.