2 entry daha
  • nedense ilk bölümüyle [çünkü ikinci yarıda atmosfer epey değişiyor] bana tam güne başlama sertliğinde bir albüm olarak gelen; günün ilk kahvesine eşlik eden morrissey albümü... son gerçek britanya insanlarından -ki morrissey ve tayfası**** oluyor bunlar galiba- dem vuran* kızgın ama bir o kadar da kırılgan* yanları olan; kapağında morrissey'i en yakıcı haliyle [yani sahnede, gömleğini henüz seyirci denen kitleye fırlatmadan önce..] gördüğümüz; lyriclerin bulunduğu bir albüm içi kitapçığı yerine kucağında küçük kızı ile oturan orta yaşlı bir babanın göründüğü, seasick yet still docked'ın videosunu anımsatan, bir fotoğrafın çıktığı karanlık nesne...
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap