ekrem imamoğlu'nun tabldotu eşitlemesi

• ejder meyveli smoothie içen, zencefilli somonlu sushi yiyen devlet büyüklerinden sonra ilaç gibi gelmiştir. yürü eko başkan.

ateistlerin canlı canlı bebek yemesi

• - siz bebekleri canlı canlı mı yiyorsunuz?
  - yok abi, öldürüp yiyoruz, sadece deistiz biz
  - hah tamam...
  - içeride agnostik arkadaşlar var, onlar pişiriyorlar da.

hesaba eklenir diye ikram edilen suyu içmeyen kız

• başlığı okurken bile tebessüm yaratan kızdır, samimidir.

yaran inci sözlük entry'leri

• başlık : steve jobs ile nejat işler in bi alakası var mı
  entry: yoksa sadece soyisim benzerliği mi?

bir araba uğruna yıllarımı harcamak istemiyorum

• allah'ın iki araba nasip ettiği bacımıza selamlar.
  gerçi konu araba ev değil, bu gencin hak ettiği geleceğini ve umutlarını ellerinden aldılar, yandaşlara hibe ettiler.
  
  (bkz: akp çocukları)

yaran facebook durum güncellemeleri

• "acaba o mesajlari 10 kişiye göndermedik diye mi bu haldeyiz lan?"

survivor all-star

• sen beni seviyorsan, kusura bakma ben de seni severim
  
  " turabi çamkıran "

erkeğin aşk acısı vs kadının aşk acısı

• ayrılık insanlar icin: kadını erkeği tabiki de olmaz, ama erkeğin ki daha ağır geciyor nezdimde. erkek aşk acısı yaşamaz, ölüm yaşar, kendinden geçer, depresyona girer, kafasına her şeyi takar. bakımsızdır, pasaklanır, küflenir evi.
  bir kaç dk yüzünü görebilmek için günübirlik şehirlerarası yolculuğa bile çıkar. terkedilirken bile fedakarlık yapar.
  bu erkeğin çevresinde mutlaka: "sana kız mı yok" diyen bir klişeci de mevcuttur. yarasını deşer.
  erkek, aşk acısını unutmaz, unuttuğun zanneder.
  alkol, saçma sapan ps oyunlarında teselli arar.
  
  ya kızlar?
  
  hemen şıkır şıkır giyinip çoşmaya giderler. bir de sosyal medyadan ayrıldığını herkese duyurma merak vardır, mutlaka pusuda bekleyen bir adam da olur nedense. instagram, twitter hemen aktifleşir. acılarını eğlenerek, gerdan kırarak atmaya çalısırlar. bir de bunlardan yanında "ececim sana hic yakışmıyordu zaten" diyen bir gerizekalı da mutlak bulunur. sonra bi çocukla tanışılır, bir öpüş yapılır, diğer gerizekalı acı mı çekiyor, üzülüyor mu, kim takar yalova kaymakamını, güzelinden bir fotoğraf paylaşılır. olaylar gelişir.
  
  biri saksımızı çiğneyip gitti
  biri duvarları yıktı
  camları kırdı
  fırtına gelip aramıza serildi
  biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri
  her şeyi kötüledi
  bizi yaraladı
  biri şarabımızı döktü
  soğanımızı çaldı
  biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu
  ciğerim yanıyor, yüreğim kanıyor

çilem doğan

• ''erkekler takım elbise giyip önüne bakınca cezası iniyor, benim takımım, kravatım yok. annem apar topar bu tişörtü bulabilmiş. bir de ne yalan söyleyeyim hayatta kalmış olmanın saklayamadığım bir sevinci var içimde. o ölmese ben ölecektim. o size, beni pazarlamaya karar verdiğini söylemeyecekti, başka adamların koynuna beni sokma planlarını anlatmayacaktı, benim patlıcan fazla pişti diye, perdeler azıcık kirlendi diye, masada kırıntı kaldı diye yediğim dayakları söylemeyecekti, kaç kere hastanelik olduğumdan bahsetmeyecekti.
  
  çay bahçesinde çekilmiş bir fotoğrafım var. biraz yan gülmüşüm. belki de o fotoğrafı gösterip namussuz karılar gibi çıkmış filan diyecekti.
  karısını başka adamlara satan o değilmiş gibi “namusumu temizledim” diyecekti.
  
  siz onu 3-5 yılla yargılayıp, namusu kirlendi diye mazur görüp, yandan gülüşümü tahrik sayıp bir de üzülecektiniz adama.
  oysa namus benimdir hakim bey, bir kağıda imza attık diye kimselere bırakmam.
  sonuna kadar idare edebilmiş olmam, elaleme değil de başıma gelenleri hep karakollara anlatmış olmam, kızıma hiç fark ettirmemiş olmam namusumdur.
  o utanmamış yaptıklarından, benim utanacak bir şeyim yoktur.
  
  içimdeki hayatta kalma mutluluğunu atamıyorum hakim bey.
  ağlayamamam bundandır.
  ne yalan söyleyeyim aynı acının çemberinden geçmiş, sağ kalabilmiş kadınlarla aynı koğuşta, bir ömür kazasız belasız da yaşarım ben ama benim bir kızım, bir de memleketin aç kaldığı bir adalet var.
  gel sen, ölmedim diye beni cezalandırma, benim bir derdim; kızımın bari mutlu olmasıdır.
  yanında ben olayım.
  can alan bir katil değil, can derdinde bir kadın de bana.
  kurşunla yatıp kurşunla kalkan, yastığın altında silahla yatan adamlar hiç eceliyle ölmüş mü?
  hem sevebilseydi o da ölmezdi di mi ama?
  öldüyse hepsi benim suçum mu?''
  
  edit: yanlış bilgi aktarımı olmaması adına düzeltmek istedim. yazı çilem doğan ın karar duruşması sırasında, mahkemeyi takip eden bir arkadaşım tarafından yayınlandığı için çilem'in kendi ifadeleri olarak düşünmüştüm fakat yazı ayşen aksakal tarafından kaleme alınmış. çilem'in yaşadıklarını ve hiç kaybetmediği dik duruşunu çok iyi yansıttığını düşündüğüm için yazıyı bu haliyle editliyorum.
  
  edit 2: dahili meddah tarafından böyle de güzel bir kampanya başlatılmış; (bkz: çilem doğan'a mektup yolluyoruz)
  ben yazacaklarımı düşünmeye başladım.