27 nisan 2006 middlesbrough steaua bükreş maçı

• final macinda boro' maglup duruma dusse de mac ici bahis oranlarinin zerre oynamamasina sebebiyet verecek mactir.
• maçla ilgili olası gazete manşetleri:
  (bkz: middlesbrough bunu hep yapıyor)
  (bkz: 4-4'lük takım)
  (bkz: 2. riverside destanı)
  (bkz: maccarone 90 sever)
• zırt pırt hayrete düşen futbol otoritelerine yeni yeni malzemeler vermiş maçtır ayrıca.
• hafta sonunda west ham karsisinda 1-0 geride goturdukleri fa cup yari finalinde bir gol bulup maci uzatmaya tasimak icin macin sonlarinda deliler gibi bastirip, gayet musait pozisyonlar da yakalayip comertce harcayan boro steaua'ya patlamis, bu sene ingilterede hikaye avrupada destan oldugunu bir kez daha goztermistir.
• böyle bir maçı kaçıran arkadaşlar futbol adına üzülsünler derim. middlesbroughya ve massimo maccaroneye basel maçından zaten bir sempatim oluşmuştu (malum bizi çok ilgilendiriyodu o maç). bu maçta da constantin dica ve nicolae dorin goian'nın 16 ve 24. dakikada attıkları gollerden sonra maccarone oyuna girince yine bir mucize beklemeye başladım. nitekim maccarone oyuna girdikten 6-7 dakika sonra yani 33. dakikada gol perdesini açtı. ilk yarı boyunca pozisyon bulsa da boro golü bulamadı. ama tribünlere baktığınızda tüm taraftarda hala bir beklenti olduğunu görüyordu insan. çoğu takım taraftarı maç 2-0 olduktan sonra stadı terkederdi heralde ama bu taraftar daha bir kaç hafta önce basel muciziseni yaşamıştı.
  
  gelelim 2. yarıya. 2. yarı maçın hırslı isimlerinden boateng'in sakatlanmasıyla biraz durgun başlasada boro atakları devam etti. bu arada boatengde oyuna devam ediyordu. ilk önce mark viduka sahneye çıktı ve 66da skoru 2-2ye getirdi ardından 73. dakikada kaleciden dönen topu chris riggott tamamlayarak bize mucizenin sinyallerini verdi. bu golden sonra bükreş ekibi biraz toparlanıp topa daha çok sahip olmaya başladı. ama son dakikalar yaklaştıkça gözüm hep maccaronedeydi. nedense hep ondan bekledim son golü ve maçın 90. dakikasında stewart downingin (maçın gerçek kahramanlarından biri) rakibinin hatasından kazandığı topu ceza sahasına ortalamasıyla beklediğim, umudettiğim adam kafasını topa dokunduruverdi. maç 4-2 olmuş stadda kıyamet koparken bir middlesbrough taraftarı olmayan ben dahi ayağa kalkmış gol diye bağırıyordum (hayır bahis falan da oynamam ben). bu golden 2 dakika sonraki pozisyona ise aslında pek değinmek istemiyorum. evet ortada bir penaltı var ama sanırım lubos michel bile bu mucizenin bozulmasını istemedi. ardından gelen kritik bir steaua bukres serbest vuruşu ve son düdükle bu senenin mucize finalisti belli oldu.
  
  basel ve steaua bukres maçlarını izleyince insanın finalde bu ingilizleri tutası geliyor zaten. eğer aynı hırsı ve istediği finalde de gösterirlerse, maça karşı takıma 3 avans verip başlasalarda şampiyon olurlar.
• tgrt de maçı anlatan hergele yüzünden 10. dakkasında zaplamak zorunda kaldığım ama şimdi pişman olduğum maçtır. birisi bu spiker müsveddesine radyoda değil televizyonda maç anlattığını söylemeyecek mi?
• ingilizlerin doldur bo$alt taktigini ne kadar ba$arili uyguladiklarini gordugumuz musabaka. sagdan soldan iceri $i$ire $i$ire rakip defansin ba$ini dondurduler. forvet elemanlarinda da nasil bir hava hakimiyeti varsa her topa yukselip kafayi caktilar. bu maci izleyince be$ikta$ aklima geldi. bizim topcular 90 dakika boyunca boyle 100 tane orta kesseler rakip cezasahasina, bir tanesi cikip ta kafayi vuramaz, maci da tek gol bile atamadiklari gibi rakip kontra ataginda yedikleri gol ile maglup kapatirlar. mantalite farki bu oluyor demek ki.